Wednesday, September 01, 2010

Ando So 2

Би үнсэлцсэнийхээ дараа ч тэр, хуучнаараа л Савамура сэнпайтай харьцаж байв.

*Сэнпай!*

Хүмүүс хажууд байсан ч тоохгүйгээр ноолон наадах би.

*Савамура сэнпай, эрэгтэй хүнд дуртай юм уу? Өмнө нь эмэгтэй хүүхэдтэй найзалж байсан биз дээ?*

*Эрэгтэй хүнд дуртай бишээ. Эмэгтэй хүнд дуртай. Гэхдээ чи бол миний дотор эмэгтэй хүн*

*Шаал тэнэг юм*

Тухайн үед би энэ үгийн утгыг ойлгодоггүй байсан ч, одоо бол энэ үг нь ямар их намайг бодсон үг байсан бэ гэдгийг сайн ойлгоно.



Үерхэе бария гэсэн, тиймэрхүү зүйл бол ярилцаа ч үгүй байв.
Гэвч, Савамура сэнпай, бид хоёрын хоорондох харилцаанд *ямар нэг юм* өөрчлөгдсөн байв.

Өдөр сургууль дээр уулзах ч, насанд хүрээгүй учир, орой чөлөөтэй гадуур явж чаддаггүй байв. Иймээс, гэртээ харьсаны дараа утсаар ярих нь ихсэв.

Мэдээж 1 цаг, 2 цаг утсаар ярихаар эцэг эх уурлана. Ийм үед, хадгалсан хэдэн зоосоо аваад нөгөө л таксофон луугаа гүйнэ.

Мөнгөтэй үедээ 100 иен, мөнгөгүй үедээ 10 иен гэх мэт зоосоо бариад л.

Сэнпайгийнх луу утсаар ярих болгонд Сэнпайгаас өөр хүн утас авахгүй.

*Ан, Андо юу?*

Ингээд л хол байгаа хоёрыг холбох утас...
Олон ч юм ярьж, инээлдэх бид хоёр.

*Дахиад шумууланд хазуулчлаа*
*Үргээдэг юм түрхээгүй юм уу?*
*Уг нь түрхсэн юм л даа. Үргэхгүй байгаа юм байхдаа? Уг нь, үргээдэг спрэй, хажуудаа уух цайгаа бариад лаг л бэлтгэлтэй гарсан юмсан*
*Цай? Жүүс авахгүй яасан юм?*
*Тийм мөнгө байх юм бол таксофонд хэрэглэлгүй яахав*
*а, нээрээ утасны кард зөндөөн авчихсан, маргааш чамд өгнө өө*
*Нээрээ юу? Бөөн баяр!! ... Гэхдээ үнэтэй байгаагүй юу?*

Сэнпай, мөнгөөр нэг их дутагддаггүй мэт байлаа. Гэхдээ тэглээ гээд дэмий юманд мөнгө үрэхгүй. Хэрэгцээтэй үед харамлахгүй гаргадаг гэх юм уу даа?

*Жоохон хүүхэд санаа зовох юмаа мөн олов оо*
Ийнхүү намайг жаал доош хийнгээ хэлэх түүнд бага зэрэг уур хүрсэн шиг... Юу ч болсон ярианы сэдэвээ өөрчлөв.

*Маргааш бассеиний хичээлтэй болохоор, сургууль явмааргүй байна аа*
*Бассеинд дургүй юм уу?*
*Тийм. Аймаар дургүй. Нүцгэлмээргүй болохоор.*
*Яагаад нүцгэлэх дургүй юм?*
*Яахав дээ, гэхдээ л дургүй*

Би бүр багаасаа л хүний өмнө нүцгэлэх дургүй байсан боловч, энэ үеэс энэ хандлага улам хүчтэй болж эхэлсэн юм.

*А, тийм үү... Гэхдээ, ганцxан бассеиний төлөө сургуулиа таслаад байхдаа яадаг юм?*
*Ганцxан бассеинээ таслалтай биш дээ*

*... За би, эцэг эх чинь болоод, *ханиадтай тул бассеинаас чөлөөлнө үү* гээд бичиж өгөх үү?*
*Нээрээ юу?*

Манай сургуульд, хичээлээс чөлөө авах үед эцэг эх нь сургуульд бичиг хийж өгдөг байсан юм л даа. Би өөрөө хулхидах гэж оролдож байсан боловч, яаж ч бичсэн, жоохон хүүхдийн бичгээр бичдэг тул чаддаггүй байв

*Нээрээ, сэнпай гоё бичдэг ш дээ тэ? Гэхдээ нээрээ болж байгаа юм уу?*
*Ө, болно болно. Бассеинд ормооргүй байгаа биз дээ?*

Одоо бодоход, сэнпай миний бассеинд яагаад орох дургүйг гадарлаж байсан ч байж магадгүй л юм. Өөрийнхөө *ЭРЭГТЭЙ* биеэ бусдад үзүүлмээргүй гэсэн тэр хүсэл, өөрийнхөө биенээс ичингүйрэх тэр л байдлыг минь...

*За тэгвэл бичиж өгөөрэй*

Тэгээд сүүлчийнхээ зоосоо таксофонд хийлээ.
Удаан хугацаанд зоос атгасан байсан алга аа үнэрлэхэд, төмрийн үнэр шингэсэн байв.

*Гарын алга, мөнгөний үнэртэй болчихож* гээд инээв...

Тэр үед юундаа тэгэж их инээдэг байсан юм бол? Юугаа тэгэж удаан ярьдаг байсан юм бол? Зөндөө удаан ярив ч, сэдэв дуусдаггүй л байв.

Ингээд ярьж байхад, мөнгө дууссаны хонх дуугарна. Ингэнгүүт нь гялс *За ингээд тасаллаа шүү. Сэнпай, маргааш бичиг хийхээ мартав аа? За тасрахаас нь өмнө тавтай нойрсоорой гээд хэлчихье. Тавтай нойрсоорой!*

Утсаа таслахдаа *Баяртай* гэж хэлэхэд сэнпай дургүй байсан юм...

-----------------------------

*За баяртай!*

Үнсэлцсэнээс хойш 2-3 хоногийн дараа намайг утсаар ингэж хэлэхэд
*Үүнээс хойш баяртай гэдэг үгийг хориглоно* хэмээн Сэнпай хэлэв.

*Э? Хориглосоон?*
*Тийм хориглосон. Баяртай гэж битгий хэлж байгаарай*
*Яагаад?*
*Яахав дээ... Гэхдээ л баяртай гэдэг үгэнд дургүй*
*Шаал сонин юм, хэхэ*
*Сонин биш. Чамд ч гэсэн дуртай хоол, дургүй хоол байдаг биз дээ? Тэрэн шиг л дургүй үг байхгүй юу*
*За, тэгвэл өнөөдрийг хүртэл намайг баяртай гэж хэлэхэд дургүй байсан юм уу?*
*Анхан*
*За ойлголоо, тэгвэл хэрэглэж байхгүй ээ*
*Андо, сайн жаал шүү!*

Баяртай гэдэг үгэнд дургүй. Тухайн үед *ан тийм үү* гэж бодоод л өнгөрч, түүнээс хойш *сайхан нойрсоорой*, *за, маргааш уулзая* гэх мэтийн үгийг хэрэглэдэг болсон юм. Энэ үгэнд яагаад дургүй болох талаар огт төсөөлөхгүйгээр...

--------------------
Маргааш нь

Өглөө уулзаад, Савамура сэнпай, миний дэвтэр дээр *өнөөдөр бассэйнд оруулахгүй байхыг хүсье* гэсэн бичиг бичиж өгөв.

*Сэнпай, нээрээ гоё бичигтэй юм тэ?*
*Ан, жоохон байхад гоё бичгийн хичээлд суудаг байсан юм*

Ийн өгүүлээд дугуйндаа сундлаад явах бид хоёр.

*Сэнпай, бассеинд дуртай юу?*
*Ннн... Дуртай талдаа байхаа*
*Ээ? Юунд нь дурладаг байна аа? Бассеин дотор хүүхдүүд нууцаар шээдэг ш дээ?*
*Чи шээж байсан юм уу?*
*Ннннн... үгүй, байхаа??*
*Шээж байсан л байшд!*
*Ганцxан удаа л..*
*Заваарсан юм*
*Гэхдээ бүгд л 1 удаа шээсэн л байгаа*
*Тийм гэж үү?*
*Тэгэлгүй яадаг юм. Тэрнээс гадна, амьсгаа авахдаа хүмүүс шаал царай муутай болчдог ш дээ*
*Тийм юм санаанд орж байдаг чи нээрээ...*
*Нээрээ гээч! Хаашаа харж байгаа нь мэдэгдэхгүй шаал сонин царай гаргадаг юм. Тийм царайгаа бусдад үзүүлж чадах ч үгүй.
*За тэгвэл инээмсэглээд сэлж байхгүй юу*
*Тэр чинь бүр тэнэг ш дээ*

Яагаад хүмүүсийн өмнө нүцгэлэх дургүйгээ тэгтлээ сайн мэдрээгүй, тэгээд тухайн үедээ бодож олсоноороо л тайлбарлах гэж оролдож байсан мэт.

Тэр өдөр, бичгээ үзүүлэхэд биеийн тамирын багш дороо зөвшөөрөв.

Үүнээс хойш амтанд нь орсон би, дараагийн долоо хоног нь ч гэсэн сэнпайгаар бичүүлж авав.

3 дахь долоо хоног.
Бассеиний өмнө, өмнөх өдөр нь сануулахаа мартсан байсан тул, сэнпайн анги руу гүйн очив.
Энэ завсарлагаанаар л бичүүлж авахгүй бол амжихгүй байсан тул.

Очоод хайвч, олддоггүй. Номура-сэнпай харагдсанд, Савамура сэнпай хаачсан талаар асуув.

*Ан... Дараагийн цаг хими болохоор, тийшээ явчихсан юм биш үү? Юундаа тэгтлээ яараав?*
Химийн танхим луу очих цаг байгаагүй тул, Номура сэнпайгаас гуйв. Бичээд өг гэж..
Номура сэнпайгаар бичүүлчихээд буцаж явтал Савамура сэнпайтай дайралдав.

*Сэнпай! Та хааччихсан байсан юм? Нөгөө бичгээ бичүүлэхээ мартчихаад, танай анги луу оччихоод ирлээ*
*Харин тийм биз? Би харин сая танай бассеиний анги гэдгийг чинь санаад буцаж ирлээ. Алив, дэвтэрээ гаргаад ир бичээд өгье*
*Ан, одоо гэхдээ болчихсон. Номура сэнпайгаар бичүүлчихсэн*

Ингэж хэлэхдээ *Ан за, болж дээ* гээд инээх болов уу хэмээн бодож байсан би.

Сэнпайгийн царай нэг бүрхсэнээ, намайг юм хэлэхийг ч хүлээлгүй *Чамд хэн байсан нь ялгаагүй юм биш үү?* гэж хэлээд цаашаа эргэн алхлаа...

Тэгж бодсондоо биш шүү дээ...

Дараа л уучлалт гуйхаас...

-----------------------------------

1-р ангийнхан анхан шатны бэлтгэл!
Дасгал сургууль маань эхэлдэгээрээ л эхлэв.

Гэвч, энэ өдөр, хичээлийн дараах секцний сургуулилтанд Савамура сэнпай харагдсангүй.

*Андо! Савамураг хараагүй биз?* хэмээн багийн ахлагч *Чи л мэдэх байх даа* гэсэн маягтайгаар надаас асуув.

*Ээ... Хараагүй ээ*
*Ан тийм үү. Савамура уг нь таслана гэж барагтай байдаггүйсэн. Үдийн цайнаар харагдаж л байсансан, яасан юм бол....*

Буцаад бэлтгэлээ хийж эхэлсэн боловч, Сэнпайгийн бүрхсэн царай, хэлсэн үг санаанд ороод тогтсонгүй...

Яах вэ?

Бэлтгэл хийх гэхээр, огт төвлөрч өгөхгүй байсан тул би, багийн ахлагч дээр очоод *Бие муу байгаа тул өнөөдөр амармаар байна* хэмээн хэлэв.

---------

*Энүүгээр баруун тийшээ эргээд, 2 дахь гэрлэн дохионы цаана сүм харагдана гэсэн байх аа...*

Гэртээ харьж усанд орчихоод, Савамура сэнпайгийн гэрийн хаягийг ээждээ үзүүлээд, хэрхэн очихыг заалгаж авсан юм.

*Сүмийн дотуур алхаад гарахаар сэнпайгийн байр харагдах ёстой* гэж бодсон боловч, орой бүрхэг үед, харанхуй сүмийн хажуугаар гарах зүрх хүрэхгүй би, сүмийг тойрч гарахаар болов. Сэнпайд гэж авсан зайрмаг, хайлах шинж орчихож...

*А, энэ байр байна!* гээд, 701 номер сэнпайгийн гэр мөн эсэхийг нягтлав.
Гэвч, нэр нь бичигдээгүй байна...

*Мөн болов уу?* хэмээн эргэлзэнгээ, юу ч болсон лифтэнд суух би..

701 номер. Эхлээд урдуур нь нэг өнгөрөөд, дахиж нэг урдуур нь холхиод, гурав дахь удаадаа хаалганы дурангийн өмө зогсоод, гүн амьсгаа авав...

*Сэнпай аймаар уурлаад, харь гэж хөөвөл яана аа*
*Гэрийнх нь хэн нэгэн гараад ирвэл яана аа..*
*Өөр айл байвал яана аа*... Хонх дарах гэвч, дарах зориг хүрэхгүй хэсэг зогсов.

Хэсэг байж байгаад, зориглон байж хонх дарав.

*Хэн бэ?* гэх дуугаар, сэнпай мөн эсэхийг ялгаж чадсангүй
*Андо байна* хэмээн огт гэнэтийн зочин гэхэд ойлгомж муутайхан шиг дуугарав.

* Э? ... Байжаагаарай....* гээд хаалга онгойход, гайхсан царайтай сэнпай зогсож байв.

*Паах, ямар том байр вэ? Сэнпайгийнх баян байхаа тэ?*
Хаалгаар орж, гутлаа тайлав уу үгүй юу, би байдгаараа хөөрсөн маягтайгаар хэлэв.
Гэвч тэр үгэнд минь хариу ч хэлэхгүй, урд гараад дуугүй алхах сэнпай.

*Уурлачихсан байна даа...*

Хойноос нь алхангаа ингэж бодоод, зочны өрөөнд оров.

Өрөөнд оронгоо *Яах гэж ирсэн юм?* хэмээн нэг л хүйтэн байдалтайгаар асууx сэнпай.

*Аан... Май энэ маружин!* хэмээн ууттай зайрмагаа өгөх би.
*... Хайлчихсан байшд* хэмээн өгүүлэх сэнпай.

*Нөгөө.. юу... Өнөө өглөө, уучлаарай. Би хэн ч байсан хамаагүй энэ тэр биш, нөгөө яарч байсан болохоор...*

*... Аан.. Зүгээр... Миний уурлаад байх эд ч биш юм чинь* гэнгээ, сэнпай нэг зайрмагаа надад өгөв.

*За алив, идье. Чи ванилатай зайрмагт нь дуртай биз дээ тэ? Би шоколадтай зайрмаг*

Буйдан дээр суугаад зайрмагаа идэх бид хоёр. Хөгжмөөр, англи хэл дээр эмэгтэй хүний дуу явах. Миний мэдэхгүй дуучин байв. Хоюулаа дув дуугүй юм идэнгээ, юу ярихаа ч мэдэхгүй байж байв.

*Алив, ванилатайгаас чинь амсая* гэх сэнпай.
Халбагадаж аваад сэнпайгийн аманд хийх би.
Ванилатай зайрмаг идэнгээ, хариу барьж байгаа аястай шоколадтай зайрмагнаасаа надад халбагадаж өгөх сэнпай.

Идэж дуусчихаад, идсэн халбага сэлбэгээ янзалж байтал гэнэт сэнпай намайг үнсэв.
Гэнэтийн явдалд гайхсан боловч, тэр чигтээ үнсүүлэх би.

Үнсэж дуусаад харахад, сэнпайгийн нүд, хамар, уруул яг нүдний өмнө...
Яагаад ч юм гэнэт ичсэндээ би эргэн тойроноо хартал, сэнпайгийн орны толгойд наасан зураг харагдав. Тэр нь ууланд авирах үед авахуулсан, миний сэнпайгийн цамцнаас зуурсан тэр зураг байв.

*Оо! Наачихсан байшд!* хэмээн дооглосон аястай хэлээд, зургийг үзсэн болоод өөр тийшээ харах би.
Гэвч, ардаас бариад, эргүүлэнгүүтээ дахиад үнсэх сэнпай.

Энэ удаагийн үнсэлт, илүү гүнзгий, илүү түрэмгий үнсэлт байв.

Ямар нэгэн юманд яарах мэт үнсэх сэнпай. Жирийн, зөөлхөн үнсэлттэй шал өөр тийм үнсэлт. Ийм гэнэтийн гүнзгий үнсэлтэнд яаж хариу барихаа мэдэхгүй байтал, шүднүүд хавиралдав..

*А. Шүд..* гээд инээх би.
Түрэмгий биш, урьдын зөөлхөн инээмсэглэсэн сэнпайгийн царайг хараг гэсэн байж ч магадгүй.

Сэнпай, намайг нэг харчихаад, дахиад үнсэж эхлэв. Түрүүлсэндээ тэр чигтээ орон дээр суух би.
Миний дээрээс нөмөрсөн байдалтайгаар үргэлжлүүлэн үнсэх сэнпай.

Үнсүүлэнгээ, жоохон айх сэтгэгдэл дотор төрж байв.

*Надаас хөлс үнэртэж байна уу?*
Хартал, сэнпайгийн дух, хүзүүнээс бага зэрэг хөлс ялгарсан харагдаж байв.

Гэвч толгой сэгсрэх би.
*Аан...* гэж хэлээд, ардаа тулж байсан миний гарыг зайлуулаад хэвтүүлэх сэнпай.
Гэдэсний булчингаа ажиллуулан, өндийх гэсэн боловч, дээрээс даран хэвтүүлэх сэнпай.

Эелдэг мэт үргэлжлэх боловч, миний саналыг огт асуухгүй тийм *түрэмгий* байдал бас мэдрэгдэж байв.

*Болъёо*...

Сэнпайгийн гар нь бага багаар хүзүүнээс доошлохыг мэдрээд би хэлэв

*Яагаад?*
*Яах юм бэ. Хөх мөх байхгүй ш дээ*
*Хөх байхгүй гэж мэдэж л байгаа ш дээ* гэнгээ, нэг гараараа миний хоёр гарыг толгой дээр даран, нөгөө гараа цээжин дээр тавих сэнпай.

*Болъёо... Ээ л дээ* гэнгээ биеээ сэгсрэх би.

Хөх байхгүй минь, эмэгтэй биетэй биш минь миний хувьд ичгэвтэр зүйл байв.
Энэ чигээрээ бол, эмэгтэй биш болохоор сэнпай надад дургүй болчих ч юм бил үү...

*Хөхгүй ч байсан, ямар ч байсан, би чамд хайртай шүү дээ*

Энэ үгийг сонсоод, би эсэргүүцэхээ болилоо.
Сэнпай барагтай л бол *хайртай* гэж хэлдэггүй байсан тул.

*Мөөмгүй байсан ч гэсэн үү?*
*Анхан*
*Эмэгтэй хүүхэд биш байсан ч гэсэн үү?*
*Эмэгтэй хүүхэд ш дээ*

Ингэж сонсоод би сэнпайгийн хүзүүнээс чангаар зуурав. Сэнпайгийн хөдөлгөөнийг тэгтлээ мэдрэхгүй гэсэндээ...

*Секс* гэдэг зүйлийн талаар бага зэрэг сонсож эхэлсэн байв. Томчуудын ярихаас тээргэлздэг тэр зүйлийн талаар найзуудтайгаа элдэв зүйл ярьдаг байсан тул.
Гэхдээ 12 настай хүүхдүүд, энэ талаар ярих дуртай л байсан болохоос, яг ямар юм бэ гэдгийг огт мэддэггүй байсан нь ойлгомжтой.

Сэнпай, дахин дахин удаан үнсэж байв. Нүдээ нээгээд харахад, сэнпайгийн нүүр, миний биеийн нэг хэсэг биш биз дээ гэмээр ойрхон харагдав. Дандаа хардаг байсан сэнпайгийн нүд, хөмсөг, уруул, хамар ийм байсан юм байшд хэмээн бодонгоо үргэлжлүүлэн үнсэлцэх би.

Гэнэт, сэнпай миний цамцыг сөхөж эхлэв. Юу болж байгааг ойлгож ч амжаагүй байхад миний гарыг дээш нь болгоод цамц тайлах гэх сэнпай.

*Болъёо!*
Би цамц тайлахыг нь зогсоох гэж сугаа хавчин эсэргүүцлээ.
Өвчтэй гэж худлаа хэлэн байж бассеиний хичээл тасалдаг байсан минь, өөрийнхөө биеийг бусдад үзүүлэхгүй гэсэндээ байсан шүү дээ.

*Би ч гэсэн тайллаа* гээд сэнпай цамцаа тайлан, асаалттай байсан ширээний чийдэнг унтраав. Хөшигөө ч гэсэн хаахад, өрөө харанхуйд умбав.

*Ингэхээр, гайгүй биз дээ?*
*Гэхдээ харагдаж байшд*
*Харагдахгүй байна аа*
*Харагдаж л байшд!*
*За тэгвэл харахгүй!*

Сэнпай миний нурууны ардуур гараа оруулангаа миний цамцыг тайлав. Нуруугаараа тэврүүлэнгээ би нүдээ анилаа.
Сэнпайгийн биеийн дулаан мэдрэгдэнэ...

*Толгойг боох мэх* хэмээн тоглоом болгох аядангаа би сэнпайгийн толгойг тэвэрлээ.
Миний эрүү, хамаранд хүрэх сэнпайгийн богинохон үс, үнэртэх *эрэгтэйлэг* үнэр.

Ийнхүү тэврүүлэнгээ, шархаа эдгээх бяцxан амьтан мэт шигдэн тэврүүлэх сэнпай.
Хөгжмөөр, жоохон гунигтай ч юм шиг баллад явж байв...

Хэсэг байсаны дараа, сэнпай гэнэт шивнэв.
*Хиймээр байна*
*Ээ.. яаж?*

Сэнпайгийн эрхтэнийг харсан би, ухаан алдаж унах шахав. 12 настай миний үзээгүй том эд.
Миний хөлийг өргөөд эрхтэнээ тулгах сэнпай...

Эээ? Боль доо. Наадах чинь гаргадаг газар болохоос оруулдаг газар биш шүү дээ хэмээн паникдах би...
Гэвч, хэдий тулгалаа гээд, гулгах зүйл байхгүйдээ ч үү, орохгүй юм бол орохгүй.
*Болж дээ* хэмээн санаа амарсан боловч...

Байж бай даа... гээд сэнпай гал тогооны өрөө лүү явав.
Буцаад ирэхдээ, наранцэцгийн тос барьчихсан...
Эээ? Наранцэцгийн тос оо? Хуурч хайраад, хуушуур болгох гэсэн юм биш биз дээ??

Эрхтэндээ есийн тос түрхээд, сэнпай түрэн түлхлээ...

*Ёоооёоооо...*
Аймаар өвдөв. Төрөх өвдөлт л ийм байдаг болов уу гэмээр.
Ёстой нүдний өмнө од гялбана гэдэг шиг л...

Өвдөлтнөөсөө зугтах гэсэндээ бага багаар дээшээ болох би. Нэг мэдсэн толгойгоо орны толгойд мөргүүлэн байв...

*Жоохон доошлох уу* гээд миний биеийг доош нь татах сэнпай...

*Ёоёо*
Өвдөлт, миний биений яг голоос, бүх биеэр тархах мэт мэдрэгдэнэ.

*Зүгээр үү?*
*Анхан...*
*Ааа гээд чангаар хэлдээ, тэгэхээр бие тавираад өвдөх нь гайгүй байх*
*? Лаа*
*До ре ми фа гэдэг хэлээд байгаарай*
*Би лаа гэсэн үү? сонин юм даа* гэхэд, сэнпай инээснээ *Чи үгүй мөн сонирхолтой хүүхэд шүү* гээд намайг дахин үнслээ.

Ийнхүү ярилцсандаа бие тавирсан уу, бага багаар сэнпайгийн хөдлөлтөнд дасаж эхлэв.
Хөдлөх сэнпайгийн бие. Түүнийг дагаад хөдлөх миний бие. Жаажигнах ор...

---

Нүдээ аньсан миний нүүрэн дээр нэг юм дуслав. Нүдээ нээгээд хартал, сэнпайгийн хөлс байлаа.
*Гомэн на (Японы уучлалт гуйх хөнгөн хэлбэр)* гэж хэлэх сэнпай, хөнгөхөн амьсгаадангаа, зовингуй ч юм шиг царай гарган хөдөлж байв.
Юунд уучлалт гуйгаад байгаа ойлгохгүй байсан боловч, би босч ирээд сэнпайг үнсэв.
Хөлсөндөө норсон сэнпайг тэвэрхэд, би ч гэсэн шал нойтон болно. Уйлж байгаа юм шиг хоюулаа новь нойтон болонгоо тэврэлдээд.

12 наст, 14 наст хоёр. Хэдийгээр бид хоёрын энэ үйлдэл, томчуудын үйлдэлийг дуурайсан тийм дуураймал зүйл байсан байж магадгүй ч, үүгээр дамжаад нэгэн зүйл үүсэн төрөхийг тэгэхэд би харсан юм. Маш тодоор.
----------------------

ТО BE CONTINUED

12 comments:

bayabaga said...

>Хөдлөх сэнпайгийн бие. Түүнийг дагаад хөдлөх миний бие. Жаажигнах ор...

porno hesgiig bol yanztai orchuulsan baish dee..:)

tetgevert garsaniihaa daraa hiih ajil chini barag todorhoi bolchiloo doo...enuugeer zanimaaldval yamarav??kk

freestyle529 said...

нөгөө дээр үед орчуулж байгаад есийн тостой хэсэг байсан гээд байсан энэ байж тэ.
айж айж л уншлаа тэр хэсгийг нь. яагаад ч юм аймаар их өвдсөн байхдөө гээд Андог өрөвдөөд...

BorlaSQue said...

мммм үнэхээр сонирхолтой юм? энэ андо хөөрхөн байхааа????

jagaa said...

sonirholtoi bailaa bayarlalaa

eldevasuult said...

yaayaa tasaa tas

patatepatata said...

bayabaga :/ nuguu ungutuur yarij ugnu gedeg shig uu? hehe.

freestyle://. ugaasaa anh aimaar ovddog yum. bi l lav hashgirch baisan, keke

anirgui:/ medehgui, zurag ni ug ni uuriinh ni blog deer baisan, gehdee huurhun geh eseh ni hun hun uur baihaa. harsan humuus " manai enhriimaa hamaagui huurhin" geed shaagildaad baisiishd

jagaa:/. zugeeree. :)

eldevasuult://. tas tas usrene gedeg shig uu?

BorlaSQue said...

үзийл дааа зургыг нь блогыг нь

Unknown said...

Yostoi lag orchuulah yumaa, mongoljuu bolgochihson baigaa n uneheer ih taalagdlaa, orchuulga n origoosoo iluu sonirholtoi baina shuu. Bas ter hul mul urgudug, Andogiin panikddag, yusiin tos avchirdag heseg tanii fantaz yum uu? ai? :) esvel iim yum baisan yum uu? kkk

Мармелад said...

yaanaa untchihwii gesen untchihlaa ter hesgiign mangar tugshij unshlaashd
12 nastai denduu joohon sanagdhiin

patatepatata said...

anirgui>  http://ameblo.jp/soyonoameblo/ enendeer zurag ni baigaa

erdenechimeg> haha. fantaz bishee. Ene bichleg deeree baihgui, tusad ni *uchigdur ayagui uyangyn haliltai bichsen bolovch, unendee iim yum bolson yum* geed bichsen hesegiig ni holiod orchuulsan yum. Yosiin tos bish, nisshin sarada yu, hehe

Marmelad> haha. Gehdee bi ch gesen 12toidoo anh seeges hisen bolohoor neeg ih ert bish yum bish uu?? lol

Anonymous said...

Энийг уншихаар аягүү эвгүй ээ хэхэ. Үргэлжлүүлэн орчуулж байгаад талархаад ч баркуу байгаа шүү.

Яагаад ч юм ахуй орчин, хүмүүжил гээд олон зүйлийн ялгаатай талаас үүдээд хоорондын харилцаа нь ч нэг тийм эвтэйхэн тээ.

За энэ ч яахуу. Угаасаа шал ондоо бдаг.

Тэр нүцгэлэх дургүй гэснийг нь унштал өөрийгөө харах шиг л боллоо. Аймшигтай шүү. Одоо ч чаддаггүй ганц зүйл байгаам. Сэнпай шиг нз залуутай бол ч нүцгэлээл байх сан хахаха

patatepatata said...

Enhriimaa> harin yanz buriin complex baidag yum shig baigaa yum te? Bi bol nutsgeleheesee ogt ichdeggui baisan sh dee,,,

Seegesees icheed baigaa yum uu? hehe